4X4 RESCUE

4X4 RESCUE Και 2 ακόμα νέες επεμβάσεις από τους εθελοντές της Πανελλαδικής ομάδας βοήθειας 4χ4 στη Πεντέλη τη τελευταία βδομάδα ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΦΩΤΟ ΚΑΙ VIDEO Απεγκλωβίστηκε VITARA Χαρακτηριστικά να αναφέρω ότι μία εθελόντρια ξεκίνησε με τη μηχανή της από τη Γλυφάδα για να πάει στη Πεντέλη να πάρει το JIMNY και να πάει στη διάσωση. Όπως άλλοι 2 εθελοντές Τους ευχαριστούμε όλους Σημείωση προς τους εθελοντές-μέλη μας: Μη ξεχνάτε να ενημερώσετε άμεσα για τα συμβάντα απο το facebook http://sphotos-a.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/417733_10200285536515370_1041318856_n.jpg http://sphotos-e.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/563550_10200285537115385_1837933853_n.jpg VIDEO APO TH ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΣΤΗ ΠΕΝΤΕΛΗ ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ http://www.youtube.com/watch?v=UlWd1dHOW4U&feature=player_embedded#at=406 Σχόλια του διασωσμένου από τη σημερινή Η ιστορία έχει ως εξής: Την Κυριακή 3/3/13 αποφασίσαμε να κάνουμε άλλη μία καθιερωμένη Κυριακάτικη βόλτα στην φύση. Λόγω καιρικών συνθηκών αποφασίσαμε να παραμείνουμε κοντά στην Αθήνα. Έτσι, επιλέξαμε ως προορισμό, το γνωστό εκκλησάκι στην Πεντέλη, Ταξιάρχης ή αλλιώς Αγ. Ασώματοι, το οποίο διαθέτει και μικρή αίθουσα με τζάκι. Στον δρόμο από την Πεντέλη προς Ν. Μάκρη και λίγο μετά τις ταβέρνες τις Πεντέλης συναντάμε την πηγή, γνωστή στους περισσότερους ως <<αντιβαρυτικός δρόμος>> Από κει ο χωματόδρομος οδηγεί σε δέκα λεπτά στο εν λόγω εκκλησάκι. Αν κι ο χωματόδρομος είχε εμφανή σημάδια της έντονης βροχόπτωσης των τελευταίων ημερών, ήταν προσπελάσιμος από το vitara μου, χωρίς όμως να κρίνεται επικίνδυνος. Όμως, κοντά στο εκκλησάκι, η παγίδα περίμενε τον πρώτο ανυποψίαστο οδηγό. Στην μία από τις δύο κατηφόρες 20 μέτρα πριν το εκκλησάκι, υπάρχει ένα σχετικά βαθύ αυλάκι νερού. Στην προσπάθειά μου να το αποφύγω, και σε κλάσματα δευτερολέπτου έχω βρεθεί μέσα σε αυτό χωρίς να έχω καταλάβει το γιατί. Κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητο και παρατηρώντας το σημείο, κατάλαβα πως το έδαφος υποχώρησε. Στην προσπάθειά μου να ξεφύγω, έμπαινα όλο και πιο βαθιά μέσα σε αυτό. Αμέσως κατάλαβα την έκταση του προβλήματος και παραδόθηκα στην τύχη μου. Οι δύο αριστεροί τροχοί ήταν στον αέρα, καμία πρόσφυση ! Ακολουθούν οι γνωστές προσπάθειες σε όλους, με πέτρες, ξύλα και τον γρύλο. Καμία πρόσφυση… Στην συνέχεια εγκαταλείπουμε την προσπάθεια και αφήνουμε το vitara στο βουνό, με την ιδέα να επιστρέψουμε σήμερα Δευτέρα πιο οργανωμένοι. Από εδώ, ξεκινάει το δεύτερο μέρος της μικρής μας ιστορίας και ίσως το πιο σημαντικό, για μένα. Το πρώτο πράγμα μετά το πρωινό ξύπνημα, ήταν έρευνα στο διαδίκτυο. Ακολούθησαν αρκετές άκαρπες προσπάθειες. Ύστερα από αρκετή περιήγηση στα forum βρίσκω το τηλέφωνο της Πανελλαδικής ομάδας βοήθειας 4χ4. Αμέσως, τους καλώ και ζητάω βοήθεια για τον απεγκλωβισμό του οχήματος μου. Με σιγουριά και με μεγάλη βεβαιότητα, η φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής, με διαβεβαίωσε πως εντός ολίγου κάποιοι θα με καλέσουν στα τηλέφωνα μου, για να οργανώσουμε την συνάντηση. Αμέσως, ένα αίσθημα ανακούφισης με κυρίευσε. Πράγματι, μέσα σ την επόμενη μισή ώρα, δέχτηκα γύρω στις επτά κλήσεις για παροχή βοήθειας. Εντυπωσιάστηκα! Στην συνέχεια και ύστερα από δύο ώρες βρίσκομαι στο πεδίο με τέσσερεις ανθρώπους. Όλοι τους γεμάτοι όρεξη να προσφέρουν βοήθεια. Ο καθένας τους με το τζιπάκι του και με κατάλληλα εργαλεία, μα πάνω από όλα με χαμόγελα και φιλική διάθεση, πράγμα σπάνιο για τις μέρες μας. Εκεί, είναι το σημείο που το άγχος μου, μετατρέπεται σε συναισθήματα γεμάτα αισιοδοξία. Η συνέχεια είναι γνωστή… Εργάτες, φτυάρια κλπ. Το vitara βγήκε από το χαντάκι στο δευτερόλεπτο… Βέβαια πολλοί αναγνώστες θα αναρωτηθούν, γιατί τόσο μακρυσκελή περιγραφή για έναν τόσο συνηθισμένο απεγκλωβισμό? Ο χαρακτήρας της αναφοράς μου δεν έχει σχέση με τεχνικά θέματα, μάρκες αυτοκινήτων, ιπποδυνάμεις κλπ. Το νόημα που θέλω να μεταδώσω, είναι πως, κάποιοι άνθρωποι έχουν οργανώσει και διαχειρίζονται άριστα την Πανελλαδική ομάδα βοήθειας 4χ4. Σίγουρα, κάποιοι άλλοι, λάτρεις του βουνού και του αυτοκινήτου, έχουν ασχοληθεί αρκετά περισσότερο από ότι φαντάζομαι, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά η διάσωση-απεγκλωβισμός 4χ4. Είμαι σίγουρος πως το πνεύμα, η όρεξη και το κέφι είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των εθελοντών, ανά την Ελλάδα. Τι άλλο θα μπορούσα να πω; Ταπεινά, μπράβο σε όλους για το έργο που προσφέρετε. Ευχαριστώ, την Πανελλαδική ομάδα βοήθειας 4χ4 και τους εθελοντές Αλέξη με GV, Δημήτρη με LR, την Βιβίκα και την αδερφή της με το Jimny. Με εκτίμηση, Γιάννης